Πώς θα χαρακτηρίζατε εκείνον που ενώ
βλέπει γραμμένο το όνομα Μήτρος, αυτός το διαβάζει... Κώστας; Ή που ενώ το
κείμενο γράφει Μουσουνίτσα, αυτός διαβάζει... Αρτοτίνα;
Πάντως αυτό ακριβώς -μαζί με άλλες τέτοιες μπαγαποντιές- κάνουν οι Αρτοτινοί, όταν για να παρακάμψουν το ανυπέρβλητο
από τις ορέξεις τους εμπόδιο της πραγματικότητας (κατά την οποία, όλα
ανεξαιρέτως τα επίσημα κρατικά πιστοποιητικά για το επώνυμο και την γενέτειρα του
Αθανασίου Διάκου, γράφουν απερίφραστα Μασαβέτας και Άνω Μουσουνίτσα
αντιστοίχως), αυτοί πλαστογραφούν ακόμη και... παραμύθια (!)
κατασκευάζοντας έτσι μια προπαγάνδα από... παραμύθια στο τετράγωνο!
Οι Αρτοτινοί διαπράττουν αυτή την απίστευτη απάτη όταν επικαλούνται τον
Βαλαωρίτη (αφού βέβαια προηγουμένως “αναμορφώσουν” τις σχετικές απόψεις του...)
στην προπαγάνδα τους. Συγκεκριμένα λοιπόν επ' αυτού: κάποιος ανύπαρκτος,
ονόματι... Μήτρος (!), που πλάστηκε ποιητική αδεία από την φαντασία του
Αριστοτέλη Βαλαωρίτη τάχα ως αδελφός του Αθανασίου Διάκου, δήθεν δόθηκε προς
υιοθεσία (!), από όπου υποτίθεται ότι πήρε και το επίθετο Μασσαβέτας, μόνος αυτός και κανένας άλλος από την πατρική του οικογένεια, η οποία είχε άλλο επώνυμο! Βέβαια, μέσα στην ίδια γραμματική πρόταση όπου αναφέρει αυτά ο Βαλαωρίτης, ταυτόχρονα υποδηλώνει ότι γενέτειρα του Αθανασίου Διάκου είναι η Μουσουνίτσα - αλλά αυτό είναι κάτι που οι Αρτοτινοί (μόνοι αυτοί από όλον τον άλλο κόσμο!) δεν το βλέπουν! Αυτά
πάντως λέει εν προκειμένω το αφετηριακό Βαλαωρίτειο παραμύθι, το οποίο όμως
μετά - αφού το μπαλαμουτιάσουν ακόμη και αυτό! -, οι Αρτοτινοί το πλασάρουν
κουτοπόνηρα (όχι βέβαια ως παραμύθι που είναι, αλλά) σαν πραγματικότητα,
απευθυνόμενοι σε άτομα που χάφτουν με κλειστά τα μάτια και καταπίνουν αμάσητα
ό,τι τους σερβίρει ο πάσα "Βήλος" μέσω των παραϊστοριοδιφικών... ΑΡΛΕΚΙΝ(!) της
Αρτοτινής προπαγάνδας.
Αυτή την τρισάθλια μεθόδευση αναδεικνύει το σχόλιο που υπέβαλε ο Αντώνης
Γιάσαρης και αναρτήθηκε στις 26/5/2022 στον σύνδεσμο:
Από Τόπο σε
Τόπο με τον Χρήστο Μυλωνά: Αρτοτίνα Δωρίδος (07/02/2021)
https://www.youtube.com/watch?v=WT8tK8QP6Mg
Το σχόλιο αυτό το παραθέτουμε και εδώ, ευθύς αμέσως, δοθέντος άλλωστε και
του ότι στον σχετικό ιστότοπο αυτό δεν προβάλλεται άμεσα (παρά μόνον αν ζητηθεί
ταξινόμηση των σχολίων με κριτήριο "πρώτα τα πιο πρόσφατα") οπότε
κάποιοι από τους επισκέπτες του YouTube δεν αντιλαμβάνονται την ύπαρξή του.
«Αρτοτινή απάτη 3ου
βαθμού!
Στο 1:16΄:25" κ.ε. αυτής της καρακιτσάτα στημένης προπαγανδιστικής εκπομπής, ο Βήλος ξεφούρνησε - επιμελώς φευγαλέα βέβαια - το προσφιλές στους Αρτοτινούς παραμύθι, ότι τάχα η μάνα του Διάκου αποφάσισε να στείλει τον αδελφό του Διάκου, τον Κώστα, στην κουνιάδα της Στάμω που ήταν άκληρη και ζούσε στην Άνω Μουσουνίτσα. Δεν ανάφερε όμως που το βρήκε αυτό γραμμένο.
Λοιπόν, αυτό το χοντροκομμένο παραμύθι αποτελεί Αρτοτινή διασκευή ενός "χειρουργικού" αποσπάσματος μιας κατά φαντασία κατασκευής - ποιητική αδεία - του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, που την παρουσίασε το 1867.
Την χρονιά εκείνη ο Βαλαωρίτης τύπωσε το ποιητικό του έργο "Αθανάσης Διάκος", όπου στα προλεγόμενά του αναφέρει ότι:
- τον πατέρα του Διάκου τον έλεγαν Νίκο (και όχι βέβαια Γιώργο που θέλει ο Βήλος),
- το επώνυμό του ήταν Γραμματικός (και όχι Πανουργιάς ή Ψυχογιός που λέει – στην τρέχουσα παραλλαγή της... - η Αρτοτινή προπαγάνδα),
- έζησε στην Μουσουνίτσα (και όχι στην Αρτοτίνα που θέλουν οι Αρτοτινοί),
- είχε δυο παιδιά μόνον, τον Μήτρο και τον Θανάση (ούτε Αποστόλη, ούτε Κώστα, ούτε Σοφία, ούτε Καλομοίρα),
- και ο Μήτρος είχε δοθεί προς υιοθεσία σε κάποια Στάμω, άκληρη αδελφή του πατέρα του, από όπου πήρε το επώνυμο Μασσαβέτας.
Όμως, αδελφός του Διάκου που να λεγόταν Μήτρος δεν υπήρξε ποτέ! Ούτε και κάποια υιοθεσία αδελφού του Διάκου έγινε ποτέ! Μέχρι το 1867, χρονιά που παρουσιάστηκε αυτό το προϊόν του ποιητικού οίστρου του Βαλαωρίτη, επί 79 χρόνια από την γέννηση του Διάκου και για 46 χρόνια από τον θάνατο του αδελφού του Κώστα, κανείς και πουθενά από όσους γνώρισαν από πρώτο χέρι τον Διάκο δεν πήρε χαμπάρι, ποτέ και τίποτε, ούτε για αυτόν τον ανύπαρκτο Μήτρο ούτε και για κάποια υιοθεσία αδελφού του Διάκου.
Άλλωστε και ο Βαλαωρίτης αυτή του την επινόηση την παρουσίασε εντελώς ξεκάρφωτα, χωρίς την παραμικρή τεκμηρίωση. Έτσι του ήρθε. Ουρανοκατέβατα. Εξ αποκαλύψεως.
Με αυτό βέβαια το ποιητικό εφεύρημά του ο Βαλαωρίτης καλυπτόταν έναντι μιας επίκρισης για ανακολουθία: "συμβίβαζε" μεταξύ τους δυο διιστάμενες θέσεις - από την μια την άποψή που είχε προαναφέρει (και η οποία πάντως ήταν απλώς προϊόν κάποιας πληροφόρησής του από δεύτερο χέρι, χωρίς να βασίζεται σε επίσημα στοιχεία...), ότι το επώνυμο του πατέρα του Διάκου ήταν Γραμματικός, και από την άλλη την αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα που και ο ίδιος ο Βαλαωρίτης είχε υπ' όψιν του (και η οποία αποτυπώνεται σε ατράνταχτα κρατικά ντοκουμέντα), ότι το επώνυμο του αδελφού του Διάκου ήταν Μασαβέτας.
Από όσα λοιπόν γράφει σχετικά ο Βαλαωρίτης, οι Αρτοτινοί ξακρίζουν μόνο την ιδέα της υιοθεσίας και όλα τα άλλα τα αποσιωπούν! Θεωρούν ιστορικά αξιόπιστο αυτό το πλάσμα της φαντασίας του Βαλαωρίτη ως προς την υιοθεσία αλλά ταυτόχρονα αναξιόπιστο ως προς όλα τα άλλα συναφή! Αληθές για αυτούς είναι κατ' επιλογή μόνον ό,τι τους γουστάρει, έστω και αν αυτό το απομονώνουν - με προσωπικά κριτήρια παντελώς αστήριχτα - από κάποια εκ των συμφραζομένων του! Ενώ λοιπόν θεωρούν ότι είναι αξιόπιστος ο Βαλαωρίτης όταν γράφει για υιοθεσία κάποιου (έστω και... ανύπαρκτου!) αδελφού του Διάκου, συγχρόνως θεωρούν ότι είναι αναξιόπιστος π.χ. όταν γράφει ότι ο πατέρας του Διάκου έζησε στην Μουσουνίτσα (οπότε και ο Διάκος γεννήθηκε στην Μουσουνίτσα)!
Κατά ταύτα οι Αρτοτινοί εν προκειμένω διαπράττουν μια ιστορική απάτη 3ου βαθμού:
- σε 1ο βαθμό χρησιμοποιούν ως βάση σεναριογράφησης της προπαγάνδας τους ένα οφθαλμοφανές παραμύθι, που πλάστηκε ποιητική αδεία από τον Αριστοτέλη Βαλαωρίτη και λανσαρίστηκε από αυτόν παντελώς ατεκμηρίωτα - όμως αυτοί το πλασάρουν δολίως τάχα σαν πραγματικό γεγονός,
- σε 2ο βαθμό μακελεύουν και αυτό ακόμη το παραμύθι, και - κανιβαλίζοντάς το - αρπάζουν από αυτό ό,τι τους βολεύει (υιοθεσία), ενώ απορρίπτουν όλα τα άλλα που τους ενοχλούν (επώνυμο, γενέτειρα κ.λπ.),
- και σε 3ο βαθμό "ευπρεπίζουν" αυτό το λάφυρο του πλιάτσικου (με την μετονομασία από "Μήτρος" σε "Κώστας")!
Αυτό λοιπόν το μυθιστορηματικό κατασκεύασμα, που αποτελεί και τον ακρογωνιαίο λίθο της προπαγάνδας τους σχετικά με το επώνυμο και την γενέτειρα του Αθανασίου Διάκου, το παριστάνουν άτιμα ως ιστορική πραγματικότητα! Χωρίς αιδώ, χωρίς αισχύνη! Και ακριβώς επειδή επενδύουν σε αυτό το...ανέκδοτο, φροντίζουν κάθε φορά, ευκαίρως - ακαίρως (όπως έγινε και στην συγκεκριμένη γελοία εκπομπή), να τσαμπουνάνε περί υιοθεσίας αδελφού του Διάκου μπας και, με το "λέγε, λέγε", του προσδώσουν κάποια υπόσταση στα μάτια αδαών.
Όμως, δυστυχώς - δυστυχέστατα για αυτούς, η Ιστορία δεν γράφεται με παρόλες του Κιτσομήτρου του τραγάρη, μεταξύ τσίπουρου και δηλωτής, στον καφενέ του χωριού...
Εκείνοι που (καμώνονται ότι) πιστεύουν αυτό το απίστευτο παραμύθι περί υιοθεσίας κάποιου αδελφού του Διάκου και εναγωνίως πασχίζουν να το διαδώσουν, έχουν αμετάκλητα απαθανατιστεί ως απατεώνες για οίκτο.
Υ.Γ. Υπ' όψιν ότι, εξ όσων γνωρίζουμε, ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης (1824 - 1879) κατέχει το θλιβερό προνόμιο να είναι ο μοναδικός άνθρωπος στην Ελλάδα - αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο!- που έγραψε για τον Διονύσιο Σολωμό (1798 - 1857) ότι... "απέθανεν εβδομηκοντούτης"! Μάλιστα αυτό ο Βαλαωρίτης το διέπραξε κυριολεκτώντας μετά πάσης σοβαρότητος (και όχι ποιητική αδεία, όπως στα προαναφερθέντα για τον Αθανάσιο Διάκο). Άραγε, μήπως (και) αυτή η γκέλα ολκής θα μπορούσε να θεωρηθεί ως επιβεβαίωση εκείνων που προσάπτουν στον Βαλαωρίτη διαλείπουσα έλλειψη νηφαλιότητας;»
Όταν υπάρχουν ατράνταχτα επίσημα κρατικά πιστοποιητικά για ένα θέμα (όπως
στην περίπτωσή μας υπάρχουν για το επώνυμο και την γενέτειρα του Αθανασίου
Διάκου), τότε ασφαλώς οποιαδήποτε δοξασία περί του αντιθέτου - από οποιονδήποτε
αποψιούχο και αν αυτή εκπορεύεται - ενόσω δεν τεκμηριώνεται αντικειμενικά με ντοκουμέντα, δεν έχει καμία
απολύτως αξία. Είναι εντελώς άχρηστη. Σκέτα σκουπίδια. Κάθε ενασχόληση με την βιβλιογραφική σαβούρα όλων αυτών των ατεκμηρίωτων ισχυρισμών του στυλ "το είπε ο τάδε" ή "το έγραψε ο δείνα" - τεχνοτροπίας και επιπέδου εγκυρότητας
"ράδιο αρβύλα" -, είναι περί όνου σκιάς ανόητη σπατάλη χρόνου. Κοινώς: νά
’χαμε να λέγαμε, βαρκούλες αρμενίζανε.
Προσέτι επί του προκειμένου, τα ποιητικού προσανατολισμού λογοτεχνικά
δημοσιεύματα εξ ορισμού δεν υπόκεινται σε πραγματολογικές δεσμεύσεις ως προς το
περιεχόμενό τους. Οι ποιητές, ποιητική αδεία μπορούν να μετέρχονται οποιαδήποτε
ιστορική ανακρίβεια (και ως προς αυτό,ο αχαλίνωτος ρομαντικός ποιητικός οίστρος
έσπρωξε τον Βαλαωρίτη σε οργιώδεις καταχρήσεις – είναι παροιμιώδεις οι
παραποιήσεις της Ιστορίας τις οποίες διέπραξε ο Βαλαωρίτης στα ποιητικά του
έργα “Αθανάσης Διάκος”, “Κυρά Φροσύνη” κ.α.). Οι ιστορικοί όμως είναι αδιανόητο
να παρουσιάζουν τους ποιητικούς μύθους ως ιστορική πραγματικότητα.
Παρά ταύτα τα αυτονόητα, εδώ η Αρτοτινή προκρούστεια πρόσληψη του Βαλαωρίτη
είναι ασύλληπτα εξοργιστική. Είναι
σαν να λέει φερ' ειπείν ότι:
- όταν ο ποιητής γράφει Μήτρος, τότε "κρυπτογραφικά" εννοεί... Κώστας! (για αδελφό του Διάκου),
- όταν ο ποιητής γράφει Νίκος, τότε "μεταφορικά" εννοεί... Γιώργος! (για τον πατέρα του Διάκου),
- όταν ο ποιητής γράφει ότι ο πατέρας του Διάκου έζησε στην Μουσουνίτσα (οπότε ο Διάκος γεννήθηκε στην Μουσουνίτσα), τότε "αλληγορικά" εννοεί ότι έζησε στην... Αρτοτίνα! (οπότε και ο Διάκος γεννήθηκε στην Αρτοτίνα),
- κ. α. τ.,
- και μόνον όταν ο ποιητής γράφει ότι ένας αδελφός του Διάκου δόθηκε προς υιοθεσία, τότε επιτέλους κυριολεκτεί και μια φορά (βέβαια όμως, και τότε πάλι, δεν κυριολεκτεί καθ'ολοκληρίαν γιατί γράφει για κάποιον Μήτρο,αλλά εννοεί... τον Κώστα!).
Απάτη δηλαδή ελεεινή. Οι
Αρτοτινοί αποσπούν επιλεκτικά από το παραμύθι του Βαλαωρίτη μόνον ό,τι τους βολεύει
(αλλά και αυτό ακόμη, το πλαστογραφούν "διορθώνοντάς" το επί το...Αρτοτινότερο!)
και μάλιστα κουτοπόνηρα το πασάρουν σαν αλήθεια, ενώ αποκρύπτουν
στρουθοκαμηλίστικα όλα τα άλλα που δεν τους συμφέρουν. Αφού όμως πιστεύουν και
επικαλούνται αυτή την τόσο... εμβριθή και τόσο... εμπεριστατωμένη ιστορική "πραγματεία"
του Βαλαωρίτη, η οποία πάντως υποδηλώνει ότι ο Αθανάσιος Διάκος γεννήθηκε στην
Μουσουνίτσα, τότε πώς ισχυρίζονται ότι γενέτειρα του Αθανασίου Διάκου είναι
η... Αρτοτίνα; Αρτοτινή αγυρτεία.
Στην παιδαριώδη μαϊμουδιά της δήθεν υιοθεσίας
κάποιου... φανταστικού αδελφού του Διάκου, ίσως να νόμισαν πως θα
εύρισκαν το κόλπο για να ξεμπερδέψουν με τους εφιάλτες που τους στοιχειώνουν από τα συντριπτικά, επίσημα
κρατικά, πιστοποιητικά που όλα τους - ανεξαιρέτως - αναφέρουν Μασαβέτας και Άνω Μουσουνίτσα για το επώνυμο και την γενέτειρα αντιστοίχως του
Αθανασίου Διάκου. Όμως ουσιαστικά το μόνο με το οποίο όντως ξεμπέρδεψαν είναι η
σχέση τους με την λογική και τη σωφροσύνη. Οι "ιστοριοδίφες" οι
οποίοι επινοούν τα εκάστοτε Αρτοτινά αφηγήματα, μονίμως αποδεικνύονται ρακοσυλλέκτες
που ψωμίζονται από τα απορρίμματα των σκουπιδοντενεκέδων της Ιστορίας.
