Αν τυχόν συμβεί ποτέ να υπάρξει κάποιος που - ενώ δεν θα είναι λαμόγιο της Αρτοτινής προπαγάνδας - να παραπέμπει για το επώνυμο και τη γενέτειρα του Αθανασίου Διάκου στην "έρευνα" του Γ.Π.Κρέμου, τότε αυτός δεν θα πρέπει ο ίδιος να την έχει διαβάσει ποτέ! Γιατί αν την είχε διαβάσει - και υπό την προϋπόθεση ότι οι γραμματικές του γνώσεις δεν θα ήταν ανεπαρκείς - θα είχε διαπιστώσει ότι δεν πρόκειται περί έρευνας, αλλά περί ενός... ρεπορτάζ (!) δηλώσεων του Ι. Κούστα και κάποιων άλλων Αρτοτινών! Άλλωστε αυτό το ομολογεί αυτός-τούτος ο ίδιος ο Κρέμος με το που σπεύδει εκεί να διευκρινίσει, ευθύς εξ αρχής, ποιοι είναι εκείνοι που "έγραψαν"/έγραψαν το σχετικό κείμενο, αποκαλύπτοντας έτσι αφοπλιστικά το τρισάθλιο παρασκήνιο της Αρτοτινής απάτης. Για να σας λυθεί η απορία γιατί το τελευταίο ρήμα της προηγούμενης πρότασης έχει γραφεί και με εισαγωγικά ("έγραψαν") αλλά και χωρίς εισαγωγικά (έγραψαν), διαβάστε το παρακάτω κείμενο που είναι σχόλιο το οποίο υπέβαλε στις 11/8/2022 ο Ανδρέας Καγιάς και αναρτήθηκε στο σύνδεσμο:
Από Τόπο σε Τόπο
με τον Χρήστο Μυλωνά: Αρτοτίνα Δωρίδος (07/02/2021)
https://www.youtube.com/watch?v=WT8tK8QP6Mg
«Η περίπτωση της "έρευνας" του Γ. Π. Κρέμου: όπου ένα όνειδος του
ρεπορτάζ πλασάρεται από τους Αρτοτινούς ως... επιτομή της έρευνας!
Τα παπαγαλάκια της Αρτοτινής προπαγάνδας ομνύουν στην "έρευνα" του
Γ.Π. Κρέμου για το επώνυμο και την γενέτειρα του Αθανασίου Διάκου. Μόνο βέβαια
που αυτή η "έρευνα" είναι διάτρητη από απαράδεκτες παραλείψεις,
μεροληπτική προσέγγιση, αφελή ευπιστία και ασύγγνωστα λάθη. Και πάνω από όλα,
μόνο έρευνα δεν είναι. Πρόκειται για βιβλιογραφική σαβούρα που δεν έχει καμιά
αποδεικτική αξία. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο το ότι ο Κρέμος έσπευσε να
αποποιηθεί τις ευθύνες του για αυτό το αχαρακτήριστο ατόπημά του έναντι
της Ιστορίας, δηλώνοντας ρητά πως αυτά που γράφει είναι ό,τι του είπε ο Ι.
Κούστας και κάποιοι γνωστοί του Ι. Κούστα!
Η ποντιοπιλατική απόδραση του Κρέμου από τον αμείλικτο έλεγχο της επιστημονικής
δεοντολογίας επιχειρείται με την εξής, καίριας σημασίας, διευκρίνισή του την
οποία μάλιστα προτάσσει του αφηγήματός του περί του γενεαλογικού δένδρου του Αθανασίου
Διάκου: "Παρά τούτου δε (σ.σ. του Ιωάννου Κούστα) και παρ'άλλων, οίον του
Αθανασίου Ζαρονίκου μανθάνει τις ταύτα"! (Γ.Π.Κρέμος: "Ιστορικά
Επανορθώματα", περιοδικό "Απόλλων", τεύχος Νο 1, Πειραιεύς,
1883, σελ. 10).
Τουτέστιν: είπα και ελάλησα και αμαρτίαν ουκ έχω! Άλλαις λέξεσιν: εγώ
ξεκαθάρισα από πριν την θέση μου και ενημέρωσα για το ποιοι είναι οι
πληροφοριοδότες μου - ως εκ τούτου δεν έχω πλέον καμιά ευθύνη για ό,τι σχετικό
αναμεταδίδω! Εξάλλου, άκρως αποκαλυπτικός για το ποιόν αυτής της
"έρευνας" του Κρέμου είναι και ο γιός του Ι. Κούστα, ο Κώστας, που
μετονομάστηκε σε Διάκος και ο οποίος ομολογεί γραπτώς ότι: "Ο Αθανάσιος
Ζαρονίκος ήτο σχεδόν ομήλιξ του ήρωος και συναγωνιστής αυτού... μοι έδωσε
πολλάς πληροφορίας εις εμέ τότε μαθητήν όντα και εις τον Κωνσταντίνον
Κοτζαμάνην δημοδιδάσκαλον τότε, Αρτοτίνης, συνεπεία εντολής του μακαρίτου
Γεωργίου Κρέμου και συνετάξαμεν φυλλάδιον το οποίον εδώσαμεν εις αυτόν."
(Τάκης Λάππας: "Θανάσης Διάκος", Β' έκδοση, Αθήναι, 1949, σελ.19).
Δηλαδή: οι Αρτοτινοί δεν περιορίστηκαν σε προφορική μόνον παραπληροφόρηση του
Κρέμου περί του Αθανασίου Διάκου αλλά, συνεπεία εντολής του
"ερευνώντος", του έκαναν και σχετικό... "σκονάκι"! Έτσι
προέκυψε μια παρωδία Ιστορίας με τον Κρέμο σε ρόλο οιονεί εκφωνητή να κάνει
παθητική αναμετάδοση κάποιων ειδήσεων που κατασκεύασε ο Κούστας και
οι συν αυτώ. Έκτοτε η σχετική παιδαριώδης Έκθεση Ιδεών, προβάλλεται - από άτομα
που δεν έχουν την παραμικρή ιδέα για το τι εστί Επιστήμη της Ιστορίας και
συγχέουν την έρευνα με το... ρεπορτάζ! - τάχα ως επιστημονική εργασία.
Δυστυχώς, αυτό που εν προκειμένω μας παρέδωσε ο Κρέμος δεν είναι επιστημονική
έρευνα αλλά ένα επιπόλαιο ρεπορτάζ, τόσο κακής ποιότητας που αν το έκανε ένας σπουδαστής
ΙΕΚ Δημοσιογραφίας ως άσκηση στο πλαίσιο μαθήματος με γνωστικό αντικείμενο το
ρεπορτάζ, θα απορριπτόταν παραχρήμα.
Εδώ ο Κρέμος στραγγάλισε μέχρι και την θεμελιωδέστερη των αρχών του ρεπορτάζ
(καλά, για έρευνα ούτε για αστείο δεν μπορεί να γίνει λόγος στην προκείμενη
περίπτωση): την υποχρέωση της σφαιρικής εξέτασης και παρουσίασης όλων των
δεδομένων. Την Αρτοτίνα λοιπόν ο Κρέμος την επισκέφθηκε. Την Άνω Μουσουνίτσα
όμως όχι (γιατί άραγε;). Στην Αρτοτίνα μέχρι και που παρήγγειλε (και του το φτιάξανε,
και το παρέλαβε!) ακόμη και... "σκονάκι" για το τι να γράψει! Ενώ
αντιστοίχως, ως προς την Άνω Μουσουνίτσα ούτε που διανοήθηκε να ρωτήσει για να
μάθει σχετικά με το επώνυμο και την γενέτειρα του Αθανασίου Διάκου. Πραγματικό
αγλάισμα της ερευνητικής δεοντολογίας, απαράμιλλο πρότυπο αντικειμενικότητας.
Οι κεκράχτες της Αρτοτινής προπαγάνδας αγιογραφούν (για ευνόητους λόγους... )
τον Κρέμο, επιδαψιλεύοντάς του εκθειαστικούς χαρακτηρισμούς πόρρω πάνυ
απέχοντες από την πραγματικότητα. Από τα μετριοπαθέστερα εγκώμια τέτοιας
κατασκευής που λανσάρουν για τον παραϋπερτιμημένο Κρέμο είναι και ο έπαινός του
τάχα ως ευσυνείδητου ιστορικού που δήθεν εκπόνησε μόνο σοβαρή επιστημονική
έρευνα. Όμως το πόσο ευσυνείδητος αποδεικνύεται εν προκειμένω ο Κρέμος, καθώς
και το αν έχει την παραμικρή σχέση με σοβαρή επιστημονική έρευνα αυτό του το
παιδαριώδες δημοσιογραφικό ρεπορτάζ για τον Αθανάσιο Διάκο, μπορούν να το
κρίνουν πάντες οι νουν έχοντες. Και ως τέτοιοι δεν λογίζονται βέβαια τα φυτά
της Αρτοτινής προπαγάνδας...»
Η σπασμωδική απόπειρα αυτοξεκαρφώματος
του Κρέμου μέσω της κυνικής ομολογίας του πως αυτά που γράφει εν προκειμένω
είναι ό,τι του είπαν κάποιοι Αρτοτινοί, ουδόλως τον απαλλάσσει από τις ευθύνες
του για τα όσα διέπραξε - από αδιανόητο ερασιτεχνισμό, ασύγγνωστη επιπολαιότητα και κουτοπόνηρη ανευθυνοϋπευθυνότητα- κατά της Ιστορίας. Βέβαια και από μόνο του αυτό το επεισόδιο
κακοποίησης της ιστορικής πραγματικότητας στιγμάτισε εσαεί την υστεροφημία του
Κρέμου. Όμως, πέραν της αμφιλεγόμενης σχέσης του με τη λογιοσύνη, ο Κρέμος
κατέλειπε μνήμες (ασφαλώς όχι εγκωμιαστικές...) και για άλλες του επιδόσεις,
όπως φερ' ειπείν αυτές που επισημαίνει ο Θωμάς Βρεκούσης στο παρακάτω σχόλιο του
που αναρτήθηκε στις 18/8/2022 στο σύνδεσμο:
Από Τόπο σε Τόπο
με τον Χρήστο Μυλωνά: Αρτοτίνα Δωρίδος (07/02/2021)
https://www.youtube.com/watch?v=WT8tK8QP6Mg
«Από τη στιγμή που υπάρχουν επίσημα κρατικά ντοκουμέντα για το επώνυμο και τη
γενέτειρα του Αθανασίου Διάκου - όπου όλα τους ανεξαιρέτως δηλώνουν
κατηγορηματικά Μασαβέτας και Άνω Μουσουνίτσα Παρνασσίδας αντιστοίχως -,
ο,τιδήποτε άλλο γράφει ο (κάθε) Κρέμος επί των θεμάτων αυτών είναι έπεα
πτερόεντα. Είναι κουβέντες της πλάκας, που απλώς στιγματίζουν επί αμετροεπεία
ανεξίτηλα τους παρορμητικούς φορείς τους. Η Ιστορία βέβαια μένει παγερά
αδιάφορη για τα σχετικά φληναφήματά τους. Πάντως ο Γ. Π. Κρέμος, περιώνυμος για
τις ιδεοληψίες του, κατάφερε να απαθανατιστεί π.χ. και μέσα από το σκωπτικό
τετράστιχο:
"Οι Έλληνες θελήσαντες
να διαβούν τον Αίμον,
συνέστησαν επιτροπήν
Κόντον, Μελάν και Κρέμον"
που δημοσίευσε η "Εστία" σατιρίζοντας τους θερμοκέφαλους υπέρμαχους
της ιδέας της κήρυξης του πολέμου εναντίον της Τουρκίας το 1897 με τις γνωστές
θλιβερές συνέπειές του για την πατρίδα μας.»
Σε κάθε περίπτωση, οι ούτω κατασκευασμένες
απόψεις του Κρέμου για το επώνυμο και τη γενέτειρα του Αθανασίου Διάκου
στερούνται σοβαρότητας και δεν αξίζει να χάνει κανείς το χρόνο του ασχολούμενος
με τέτοιες ακριτομυθίες. Οι επινοητές είτε ζηλωτές τους, όπως φερ' ειπείν:
- ο “αμάρτησα για το παιδί μου” Κούστας,
- ο “η καταγωγή του Διάκου είναι από σκηνίτας της Αρτοτίνης” Ζαρονίκος,
- ο “αδέλφια ο Διάκος είχε μόνον ένα, ονόματι... Μήτρος!” Βαλαωρίτης,
- ο “παρά του Ιωάνου Κούστα μανθάνει τις ταύτα” Κρέμος,
- ο "μέχρι το 1938 οι Μουσουνιτσιώτες αναγνώριζαν την Αρτοτίνα σαν γενέτειρα του Διάκου" Τσέλιος,
- ο “μια φορά
κι έναν καιρό” Βήλος (πατήρ και υιός),
- και ο πάσα
ψεκασμένος της Αρτοτινής προπαγάνδας
Εδώ
προσέτι επισημαίνουμε και το γελοίο της σύγχυσης περί το περιεχόμενο των όρων
έρευνα και ρεπορτάζ καθώς και την καταστρατήγηση της θεμελιωδέστερης των αρχών
του ρεπορτάζ. Το να νομίζει κάποιος πως αποτελεί έρευνα ένα...
ρεπορτάζ(!) είναι απόρροια αγραμματοσύνης. Εξάλλου
το να θεωρεί ως άρτιο ρεπορτάζ τη μονομερή αναμετάδοση μιας αστήρικτης άποψης
είναι θέμα νοημοσύνης. Αμφότερες πάντως αυτές οι διαταραχές διέπουν την
πρόσληψη της περί ης ο λόγος "έρευνας" του Γ.Π. Κρέμου από τα
παπαγαλάκια της Αρτοτινής προπαγάνδας. Όπου αγύρτικα προβάλλεται ως Ιστορία
ό,τι φανταστικό έγραψε- για το "καλό" του (έτσι βεβαίως τον σπούδασε γιατρό δωρεάν το κράτος!) και καθ' υπαγόρευση του... μπαμπά του
(Ι. Κούστας) και ενός... θείου του (Αθ. Ζαρονίκος) - ένας... μαθητής Δημοτικού Σχολείου (Κώστας Ι. Κούστας) με τη
βοήθεια του δημοδιδασκάλου του (Κ. Κοτζαμάνης)! Λαέ της Μούσας Κλειούς, με τι παραμύθια σε ταΐζουν
κάποιοι επιτήδειοι!
Από εκεί και πέρα, το να επιχειρεί κάποιος να παραστήσει ως πραγματικότητα ένα
παραμύθι, είναι απάτη. Μάλιστα εδώ ο φυσικός αυτουργός της σχετικής αγυρτείας
συμβαίνει να είναι και φορέας του (όχι και τόσο κολακευτικού... ) προσωνυμίου
"Κλέων": ως γνωστόν ο Γ.Π.Κρέμος αποκαλούνταν Κλέων (κατ'
αναλογία με τον ομώνυμο διαβόητο Αθηναίο ρήτορα και δημαγωγό) εξαιτίας προσφυών
επιδόσεών του.
Σημείωση: Ο
Κρέμος έφτασε μέχρι υφηγητής. Καθηγητής πανεπιστημίου δεν έγινε ποτέ. Μολονότι
το ήθελε, μολονότι το επιδίωξε, μολονότι υπέβαλε υποψηφιότητα και κρίθηκε προς
τούτο, εν τούτοις ποτέ δεν εξελέγη καθηγητής. Δεν τα κατάφερε μάλιστα να γίνει
καθηγητής παρά τις συντονισμένες παράλληλες προσπάθειες,εκείνο τον καιρό, των
υφηγητών - οι οποίες τελικά δεν ευοδώθηκαν - για νομοθέτηση προνομιακής
μεταχείρισής τους για κατάληψη καθηγητικής έδρας. Και όλα αυτά παρά την
πασίγνωστη τεράστια δικτύωση (πολιτική, κοινωνική κ.λπ.) που διέθετε. Μάλιστα,
εξ αιτίας κάποιων δραστηριοτήτων του, ο Κρέμος από υφηγητής που φιλοδόξησε και
επιδίωξε να γίνει καθηγητής πανεπιστημίου στην Αθήνα, κατέληξε άδοξα... γυμνασιάρχης
αρχικά στη Λαμία και εκείθεν στο Αίγιο από όπου και συνταξιοδοτήθηκε...
Ο Κρέμος, από σκοπιάς ακαδημαϊκής σταδιοδρομίας, υπήρξε μια μετριότητα.
Και αυτό όχι μόνο γιατί δεν εξελίχθηκε πανεπιστημιακά παραπάνω από την βαθμίδα
του υφηγητή ούτε και γιατί κρίθηκε αρνητικά και απορρίφθηκε ως υποψήφιος καθηγητής.
Αλλά για λόγους ουσιαστικότερους: το έργο του [ακόμη και στις κορυφαίες εκδοχές
του: φερ' ειπείν βλ. Γ.Π.Κρέμου: "Νεωτάτη γενική ιστορία" ως
τέταρτος τόμος συμπληρωματικός της γενικής ιστορίας Α.Πολυζωίδου (1789 - 1890), που εκδόθηκε το 1890, σσ. ις΄+1330] υπήρξε
μέτριο. Ενδεικτικό αυτής της μετριότητας είναι εν προκειμένω το πόσο...
εμβριθής και... εμπεριστατωμένη υπήρξε η μνημειώδους ανευθυνότητας
"έρευνά" του για το γενεαλογικό δέντρο του Αθανασίου Διάκου. Αυτή δηλαδή η
παιδαριώδης "έρευνα", που άλλωστε με την επίκλησή της (στο πλαίσιο
της σχετικής προπαγάνδας τους) οι Αρτοτινοί επιμένουν να υπενθυμίζουν μια μελανή σελίδα του Βίου και της Πολιτείας του Κρέμου,
αδιαφορώντας κυνικά για το ότι με αυτόν τον τρόπο απαθανατίζεται το
ελλειποβαρές της λογιοσύνης του και αμαυρώνεται η υστεροφημία του.
Και αν τυχόν ακόμη υπήρχαν κάποιοι που θα ήθελαν να
προστατευθεί το γόητρο του Κρέμου αποσιωπώντας αυτή την ασυλλήπτου αφελείας "έρευνά" του,
οι "φίλοι" του οι Αρτοτινοί έχουν φροντίσει να την απαθανατίσουν με
τον πιο ξεδιάντροπο τρόπο.
Δεν φτάνει δηλαδή που κάποτε τον εξαπάτησαν παραμυθιάζοντάς τον σχετικά με το
γενεαλογικό δέντρο του Διάκου και τον παρέσυραν σε μια μνημειώδη
"ερευνητική" γκάφα, αλλά μετέπειτα εξακολουθούν αδίστακτοι να
τον διασύρουν επιπροσθέτως - για χάρη των ανόσιων επιβουλών τους - εκθέτοντας
σε δημόσια χλεύη μια "έρευνά" του, που απαθανατίζει με τον
εναργέστερο τρόπο το πόσο απίστευτα "λίγος" αποδείχτηκε σε κάποιες
ακαδημαϊκές δραστηριότητές του. Κατά τα λοιπά, φαρισαϊκά καμώνονται τάχα ότι
τον σέβονται κιόλας!
Ο Κλέων, εδώ πληρώνεται με το τίμημα που του αξίζει...
